Home: Έκθεση στα Καρνάγια των Σπετσών

Τέσσερις καλλιτέχνες εμπνέονται από τα Καρνάγια των Σπετσών και δημιουργούν in-situ εγκαταστάσεις στο Παλιό Λιμάνι για την έκθεση Home Μπάλτιζα work in progress.

Η έκθεση Home εστιάζει στην ανάδειξη της ξυλοναυπηγικής τέχνης ως ψηφίδα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού των Σπετσών. Αναδεικνύει τα καρνάγια ως εμβληματικά τοπόσημα του νησιού φιλοδοξώντας να εμπνεύσει μια νέα συζήτηση για την τέχνη των καραβομαραγκών.

Οι καλλιτέχνες Π. Ευσταθιάδης, Μ. Κρανιώτη, Γ. Λασηθιωτάκης και Θ. Ψυχογιός, εξερευνούν το καρνάγιο με το ιστορικό και πολιτισμικό του βάθος, ως ένα χώρο που γεννά, προστατεύει και δημιουργεί. Η έκθεση εστιάζει στη σημασία που έχει για τον κάθε καλλιτέχνη η έννοια του «καταφυγίου», όπως αυτή απαντάται στον κύκλο ζωής των καïκιών. Για τα καΐκια το καρνάγιο είναι η πρώτη τους κατοικία και εν συνεχεία το καταφύγιό τους. Τα έργα αποδεικνύουν ότι τα καρνάγια των Σπετσών μπορούν και εμπνέουν τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία.

Στο έργο Greenlab του Πέτρου Ευσταθιάδη ξεδιπλώνεται μια ιστορία επιβίωσης. Με ποιους τρόπους μπορεί να ξεφύγει ο άνθρωπος από τον σύγχρονο κόσμο και να νιώσει ξανά ασφαλής; Διερευνώντας αυτό το ερώτημα ο καλλιτέχνης δημιουργεί μια αυτοσχέδια κατασκευή φτιαγμένη από ετερόκλητα υλικά, η οποία παραπέμπει σε κατοικία και μαζί τόπο καλλιέργειας. Ένα αύταρκες κι όμως εξωστρεφές σύμπαν που συνδυάζει το παράξενο και το οικείο, το ιδεώδες και το απτό.

Το έργο Τάματα, Μάγια και Υποσχέσεις της Μαριλένας Κρανιώτη είναι εμπνευσμένο και κατασκευασμένο (in situ) στο νησί των Σπετσών. Αφορμή για τη δημιουργία του στάθηκαν τα ίδια τα καΐκια, που φέρουν τον συμβολισμό του σπιτιού, του ιερού, και κατ’ επέκταση του πνευματικού κόσμου. Η βάρκα είναι ντυμένη με μεταλλικά στοιχεία και τάματα που θυμίζουν πανοπλία ή κέλυφος, και δίνουν την αίσθηση της προστασίας αλλά και της επιθυμίας να επιστρέψει εκείνος που έφυγε.

Η κατασκευή του Γιάννη Λασηθιωτάκη είναι η υπόμνηση ενός σκελετού καραβιού απογυμνωμένου από το περίβλημά του και ταυτόχρονα μια αναφορά στη ζωή και στο θάνατο, στην ονειροπόληση, στη νοσταλγία και στη μνήμη. Στην ανάγκη του ανθρώπου να εξερευνήσει το άγνωστο ταξιδεύοντας, πέρα από κάθε χρονικό και τοπικό όριο. Οι αναζητήσεις του πάνω στην έννοια του άυλου και της γραμμής ως πρωτογενούς, ουσιαστικού και βασικού δομικού στοιχείου τον οδήγησαν, εδώ στις Σπέτσες με την κραταιά ναυτική παράδοση, στη δημιουργία ενός έργου όπου τα ελάχιστα αρχετυπικά γραμμικά στοιχεία παραπέμπουν στην τέχνη και στη μαστοριά των καραβομαραγκών.

Αντί της δημιουργίας ενός νεου έργου τέχνης με τη στενή έννοια, η πρόταση του Θεόδωρου Ψυχογιού εστιάζει στην αποκατάσταση των παλαιών πάγκων του λιμανιού, που σήμερα έχουν πια εγκαταλειφθεί και αχρηστευτεί. Αντλώντας έμπνευση από την εμπειρία και την αγάπη του για την παραδοσιακή ναυπηγική, επιλέγει παλιά ξύλα που έχουν απομείνει στο καρνάγιο προκειμένου να ανακαινίσει τα ξεχασμένα παγκάκια. Μέσα από αυτό το έργο αποκατάστασης, ο Ψυχογιός ελπίζει να αναζωογονήσει τη λειτουργία των πάγκων και να φέρει χαρά σε όσους ξαποσταίνουν επάνω τους, ξυπνώντας μνήμες και συναισθήματα με έναν απλό αλλά ουσιαστικό τρόπο.

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, και του Μουσείου Μπουμπουλίνας, ενώ φορέας διοργάνωσης είναι ο Εμπορικός και Βιοτεχνικός Σύλλογος Σπετσών.