Οι καρναβαλιστές της βόρειας Ελλάδας στηρίζουν τις παραδόσεις και του δίνουν και καταλαβαίνει!
Αν δεν έχει και λίγο ιντριγκαδόρικο όνομα, τι σόι έθιμο είναι; Πώς θα μένει ανεξίτηλο στη μνήμη; Όπως και να έχει, τις περισσότερες φορές, ο τρόπος που έχουν «βαφτιστεί» παμπάλαια έθιμα έχει να κάνει περισσότερο με την πρακτικότητα του θέματος αλλά και με τη ντοπιολαλιά που σαφέστατα είναι καθοριστική. Οι καρναβαλιστές της βόρειας Ελλάδας πάντως, στηρίζουν τις παραδόσεις και του δίνουν και καταλαβαίνει, οπότε ας δούμε μερικά από τα πιο γνωστά τους έθιμα.
Γιαουρτομαχίες στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης
Αν θεωρείς ταλαιπωρία τα Αλευρομουτζουρώματα του Γαλαξιδίου, τότε το γιαούρτι εδώ φαίνεται... δροσιστικό. Στην κεντρική πλατεία, οι κάτοικοι χωρίζονται σε δύο «στρατόπεδα» και γιαουρτώνονται κανονικότατα. Ύστερα, μες τα γιαούρτια (!), ακολουθεί η παραδοσιακή καρναβαλική παρέλαση.
Κωδωνοφόροι στον Σοχό Θεσσαλονίκης
Μπορεί να μην έχουν την πιο περίεργη ονομασία και να καταλαβαίνεις αμέσως περί τίνος πρόκειται, ωστόσο στον Σοχό και στα περίχωρα κάνουν θραύση. Στην εν λόγω περιοχή γενικά υπάρχουν διάφορα έθιμα, πχ αυτό αυτά του παραδοσιακού γάμου, όμως κατά τις Απόκριες οι κωδωνοφόροι (ή κουδουνοφόροι) κλέβουν την παράσταση. Φορούν στολές από δέρματα ζώων με κουδούνια στερεωμένα πάνω τους παρελαύνουν και χορεύουν παντού, κάνοντας κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους.
Κλαπουτάρκα στην Έδεσσα
Η εδεσσαϊκή Κλαπουτάρκα προέρχεται από τις διονυσιακές τελετές της Αρχαίας Μακεδονίας και θυμίζει πολύ τους κωδωνοφόρους, αφού κουδούια, ζωνάρια και προβιές, μαζί με μπόλικο τσίπουρο είναι τα απόλυτα «αξεσουάρ» των συμμετεχόντων. Όσον αφορά στη σημασία της, δίνει το σήμα για το τέλος του χειμών και την αρχή της άνοιξης, άρα και της γονιμότητας.
Αθυρόστομοι στη Θάσο και τη Χωριστή Δράμας
Πάλι οι διονυσιακές τελετές και το θέατρο δρόμου εμπνέουν τους... Αθυρόστομους. Από την τουρκοκρατία μέχρι και σήμερα, στην Παναγία της Θάσου ο φαλλός είναι το κεντρικό στοιχείο των αθυρόστομων που τιμούν δεόντως κρασί και τσίπουρο, ενώ στην παρέλασή τους πρώτο και καλύτερο είναι το άγαλμα του Βάκχου. Στη Χωριστή της Δράμας από την άλλη, το πανηγύρι θέλει πεντανόστιμες χειροποίητες πίτες, ντόπιους μεζέδες και συναυλίες.
Μπαμπούγερα στο Βαμβακόφυτο Σερρών
Πριν από περίπου 26 χρόνια, ο τοπικός Μορφωτικός Λαογραφικός Όμιλος αποφάσισε να επαναφέρει τη δημόσια παράσταση που πραγματοποιούνταν παλαιότερα στους δρόμους, αλλά και στην κεντρική πλατεία του χωριού. Τα «Μπαμπούγερα» είναι διάφοροι ρόλοι που υποδύονται οι κάτοικοι: Βλέπεις μεταξύ άλλων τον παππού και τη γιαγιά, τον γαμπρό και τη νύφη, τον ταχυδρόμο, τον φωτογράφο, τον αρκουδιάρη με την αρκούδα, τον Εύζωνα, και τους ταπουτζήδες που προστατεύουν τη νύφη ώστε να μην την «κλέψει» κάποιος από τους θεατές. Πάνω τους είναι στερεωμένα μεγάλα κουδούνια και κρατούν ένα χοντρό, στρογγυλό ξύλο, το ταπούς.
Μπαμπούεροι στο Φλάμπουρο Σερρών
Αντίστοιχα, στο Φλάμπουρο του ίδιου νομού, οι ντόπιοι ντύνονται με δέρματα από αιγοπρόβατα, φορούν επίσης στη μέση τους μεγάλα κουδούνια, όπως επίσης και την «μπαμπουσάρκα» μάσκα. Έχει τη μορφή τεράστιου κωνικού καπέλου που καλύπτει το πρόσωπο και είναι φτιαγμένη στο χέρι με διάφορες κορδέλες, χάντρες κλπ. Έτσι «στολισμένοι», περνούν από σπίτι σε σπίτι για να λάβουν από τους οικοδεσπότες χρήματα και ένα πορτοκάλι. Το πορτοκάλι συμβολίζει τη «μετάνοια» και εκείνοι με τη σειρά τους χορεύουν χαλώντας τον κόσμο με τις κουδούνες τους.
