Το ελεύθερο κάμπινγκ έχει γίνει παράνομο γιατί αυτό ήταν το βασικό μας πρόβλημα στην Ελλάδα, οπότε εμείς δεν θα σε παρακινήσουμε να το κάνεις. Απλώς θα σου υποδείξουμε τα μέρη που έχουμε ακούσει ότι το κάνουν.
Στις διακοπές σου θέλεις πέρα από όλα τα υπόλοιπα και να αισθάνεσαι ελεύθερος άνθρωπος, να νιώθεις την ανάσα της φύσης να σκάει μέσα σου. Δεν υπάρχει πιο απόλυτος τρόπος να το ζήσεις πέρα από το κάμπινγκ και παρόλο που το ελεύθερο έχει απαγορευτεί, υπάρχει πάντα τρόπος. Να θυμάσαι όμως ότι το μέρος πρέπει να το αφήσεις όπως το βρήκες, ου μην και καθαρότερο. Γιατί δεν σου ανήκει η φύση, αλλά εσύ ανήκεις στη φύση.
1. Ελαφόνησος : Είναι το μέρος που ακούς συνεχώς τους φίλους σου - κι όταν λέμε φίλους εννοούμε δύο άγνωστους τύπους μεταξύ τους που έχουν εσένα κοινό γνωστό και βρεθήκατε μαζί σε ένα μαγαζί- να συζητάνε μεταξύ τους για το πόσο ωραία ήταν, για το ότι ήταν αρνητικοί προς το κάμπινγκ και η Ελαφόνησος και ο Σίμος τους έκανε να το δουν με άλλο μάτι.
2. Αγκίστρι : Ναι, δεν εισάγουμε καινά δαιμόνια, το Αγκίστρι το γνωρίζουν κι οι πέτρες ότι είναι πρώτα για να στήσεις σκηνή και αυτοί που πάνε και κλείνουν δωμάτια είναι κατάπτυστοι.
3. Σαμοθράκη : Θα το δεις φουλ γεμάτο στα τέλη Ιουνίου, κυρίως από φοιτητές σε Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Ξάνθη και λοιπές γύρω περιοχές, που μόλις έχουν τελειώσει εξεταστική και θέλουν να ξελαμπικάρει το μυαλό τους, πριν επιστρέψουν για το καλοκαίρι στα σπίτια τους. Βράχοι, ξέφωτα, λίμνες, δέντρα, ένα νησί γεμάτο νεραϊδοφωλιές και αρκετή... ντάγκλα. Ο Φονιάς ήταν κάποτε ένα πιο secluded μέρος, αλλά ακούγεται ότι είναι συχνό το φαινόμενο να αφήνουν κάποιοι πίσω τους πολλά σκουπίδια.
4. Ποσείδι : Όλο το ΑΠΘ κάνει ένα πέρασμα από την περιοχή, στήνει τη σκηνούλα του και το ρίχνει σε πενιές με την κιθάρα. Φήμες λένε ότι δεν έχει περάσει καλοκαίρι που να μην έχουν αυτοκτονήσει όλα τα έντομα από το Πλιάτσικο. Ναι, με κεφαλαίο, γιατί οι Πυξ Λαξ δίνουν και παίρνουν, πέφτει λίγο από Σιδηρόπουλο και Άσιμο και για σβήσιμο έρχονται οι Χατζηφραγκέτα.
5. Κάτω Κουφονήσι : Για όλους αυτούς που έκαναν τα Κουφονήσια τόσο χιπστεροτρέντι τους πρέπει ένας νόμος 4.000. Αλλά δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε. Όχι, είναι πέρα από τις δυνάμεις μας. Το ξέρουμε ότι έχεις πάει ήδη 3-4 φορές για κάμπινγκ στο Κάτω Κουφονήσι, γι΄αυτό δεν θα χαλάσουμε άλλο σάλιο.
6. Εύβοια : Η Χιλιαδού πρέπει να είναι η πιο γκουγκλαρισμένη λέξη στην κάστα της κάμπιας και αρκεί ένα Q&A σε κάθε βράχο της παραλίας για το τι έχει ζήσει. Από ξεχασμένα βρακιά μέχρι διαρκή βογγητά...από το κάψιμο του ήλιου. Αν μας ζητούσατε ένα επιχείρημα εσείς που δεν έχετε ξανακάνει κάμπινγκ, θα σας λέγαμε για τις ταβέρνες που έχει αρκετά κοντά. Και ο Λιμώνας επίσης είναι μια safe επιλογή ή το Ψαροπούλι στη Βόρεια Εύβοια.
7. Καβουρότρυπες Χαλκιδικής: Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, όμως δεν το λέμε και τόσο κολακευτικά, γιατί αν εξαιρέσεις τις δημοφιλείς παραλίες, υπάρχουν και οι Καβουρότρυπες για κάμπινγκ, που πάλι όσοι στήνουν σκηνή φεύγουν και αφήνουν σκουπίδια πίσω τους.
8. Άγιος Πέτρος Σκύρος: Από τα λιγότερο γνωστά μέρη κι ευτυχώς γιατί κάποια πράγματα δεν είναι για να γίνονται Σκιάθος και Μύκονος.
9. Δονούσα : Στο Λιβάδι και τον Κέδρο έχει βρεθεί η μισή συνομοταξία των campers και η ατμόσφαιρα μπορεί να μην έχει μολυνθεί από τάκα τούκα, αλλά έχει μολυνθεί από φραπεδούμπα. Στον Κέδρο βέβαια δεν θα στήσεις πάνω στην παραλία, αλλά πίσω από το beach bar σε καλές καβάτζες.
10. Ρούκουνας - Ανάφη : Το «πού πας ρε ρούκουνα;» βγήκε από εδώ κι αυτό γιατί υπάρχει μια αλληλέγγυα σχέση με όσους πάνε για κάμπινγκ στο νησί, εφόσον κι αυτοί με τη σειρά τους το σέβονται. Ο σεβασμός δεν είναι μόνο μια ιδέα, είναι και πράξη, αφού το κάμπινγκ για σένα που δεν το μπορείς γίνεται υποφερτό χάρις στις ντουζιέρες που έχει η παραλία, ενώ υπάρχει και μια ταβέρνα σε απόσταση αναπνοής. Έχει δίπλα και τους γυμνιστές, άρα ζεις ωσάν άλλος Αδάμ.
